آسمانآسمان، تا این لحظه: 10 سال و 8 ماه و 15 روز سن داره

زميني به وسعت آسمان

استفاده از تغییرات در زندگی

دنیا دارِ تغییر است. همیشه در یک لنگ نمی چرخد. نه خوبی اش همیشه خوب می ماند. نه می شود فکر کرد که بدی اش هیچ گاه از بین نمی رود. دنیا تغییر کردنی ست. یک روزی یک بچه ای خوش است روز بعدش ناخوش است. وضع دنیا در حال دگرگونی ست، یک فصلی بچه ای یک خلقیاتی دارد و چند صباح دیگر آن را در وی نمی بینیم. دل درد های ابتدای نوزادی و گذر کردنش نشان از گذرانی بودنِ روزگار است. نمی توان حساب قطعی بر حال و احوالات بچه کرد. نمی توان با وجود بچه برنامه ریزی های قطعی و یقینی و 100 در صدی در زندگی داشت. دنیا وضعش اینچنین است. با وجود بچه با هزار انشاءالله و ماشاءالله و شاید و اما و اگر میشود 2صفحه کتاب خواند، 2 کلمه سر کلاس شنید. بچه...
29 خرداد 1394

آن دو‌ لیوان

لیوان را به هر زوری هست میدهد به دستم و مدام میگوید: دادا... دادا.... دادا. رویم را میکنم اونور لیوان را میگیرم و بکارم ادامه میدهم. با آن دستش هم با یک لیوان دیگر می زند بهم و میگوید: من ... من ... من. لیوان‌داداشش و‌ لیوان ‌خودش را تحویل واحد شستشو میدهد و میرود!
11 خرداد 1394

می زنم یا می خورم...

نگران زدن ها و خوردن های بچه هایمان نباشیم. نه در زدن و نه در خوردن شان، هیچ ارزش گذاری ای نمی توان کرد. تنها و تنها در ارتباط با محیط عکس العمل هایی از خود بروز می دهند که؛ نشانِ رشد و تعالی آن هاست در رسیدن صفاتی که فقط با رشد تفکر و تعقل شان برایشان اتفاق می افتد. و این مهم در 7 سال دوم و بعد از آن رخ می دهد. پس زدن ها را نشانه ی جلب توجه و قلدری و ... و خوردن ها را نشانه ی جلب توجه و مظلوم نمایی و ...  ندانیم ...
2 خرداد 1394
1